بیماری سرخجه | علائم ، علل و درمان بیماری سرخجه یا سرخک

سرخچه، سرخجه یا سرخک آلمانی یک بیماری عفونی تنفسی است. این عفونت تنفسی در میان کودکان شایع‌تر است و عوارض ایجاد شده در نوزادان مبتلا به سرخچه مادرزادی شدیدتر است. عامل به وجود‌آورنده سرخک نوعی ویروس است. بیماری سرخجه با ظهور دانه‌های پوستی قرمز یا اصطلاحا بثورات پوستی همراه است. هم‌‌چنین بیماری سرخچه یک بیماری مسری‌است که در صورت تماس فرد سالم با بیمار، هوا، آب یا سطوح آلوده به ویروس سرخچه احتمالا به بیماری سرخجه مبتلا شود. واکسیناسیون بهترین راه پیشگیری از ابتلا به بیماری سرخک است. از اواخر دهه ۱۹۶۰ میلادی، با تزریق واکسن به عموم مردم احتمال ابتلا به بیماری سرخجه کاهش یافت. متاسفانه این بیماری در کشورهای توسعه نیافته و مناطقی از جهان که واکسیناسیون رایج نیست و وضعیت بهداشتی مناسبی ندارند، رایج‌تر است.

منبع: بیماری سرخجه | علائم ، علل و درمان بیماری سرخجه یا سرخک

بیماری سرخجه چیست؟

در ابتدا اشاره کردیم بیماری سرخچه در واقع نوعی عفونت تنفسی خفیف است. ابتلا به آن بیشتر در میان کودکان ۵ تا ۹ سال رخ می‌دهد؛ با این حال ممکن است بزرگسالان نیز به بیماری سرخجه مبتلا شوند. زنان باردار مبتلا به بیماری سرخک می‌توانند این عفونت را از طریق جریان خون به جنین در حال رشد خود منتقل کنند و موجب بروز سرخچه مادرزادی در نوزاد خود شوند.

بثورات پوستی یا دانه‌های پوستی صورتی یا قرمز رنگ در نتیجه بیماری سرخچه پدید می‌آید. بثورات پوستی ابتدا پشت گوش و روی صورت بوجود می‌آیند. این بثورات سپس به سایر نقاط بدن کشیده می‌شوند. ممکن است این بثورات پوستی با خارش همراه باشند. لازم به ذکر است بیماری سرخچه با سرخک متفاوت است و عوامل به وجود‌آورنده‌ی این دو بیماری با یکدیگر متفاوت هستند.

برای آشنایی بیشتر با خطرات انواع بیماری های کودکان کلیک کنید.

عامل ایجادکننده و نحوه انتقال بیماری سرخجه

ویروس روبلا همان ویروس ایجادکننده بیماری سرخچه است. قدرت واگیر ویروس روبلا بسیار بالا است، به طوری که از طریق هوا و تماس مستقیم از بیمار به افراد سالم منتقل می‌شود. از زمانی که در معرض ویروس روبلا قرار می‌گیرید تا یک هفته پس از بهبودی، احتمال انتقال ویروس روبلا به دیگران وجود دارد.

فرد مبتلا به بیماری سرخک از طریق عطسه، سرفه، خروج ترشحات بینی و گلو می‌تواند ویروس روبلا را پخش کند. در نتیجه اطرافیان با تنفس هوای آلوده به قطرات تنفسی بیمار یا تماس با اشیا و سطوح آلوده به ویروس در معرض ابتلا به بیماری سرخجه قرار می‌گیرند.

برای مراقبت از فرزندتان حتما برای مشاوره کودک کلیک کنید.

علائم بیماری سرخجه

زمانی که فرد در معرض ویروس بیماری سرخک قرار می‌گیرد حدود دو تا سه هفته زمان می‌برد تا علائم بیماری خود را نشان دهند. معمولا این علائم سه تا هفت روز ادامه‌دار هستند. احتمال انتقال ویروس از دو تا سه هفته قبل از بروز علائم تا یک الی دو هفته پس از رفع علائم و بهبودی بیماری به افراد سالم وجود دارد. معمولا بیماری سرخجه علائم شدید و خاصی ایجاد نمی‌کند، برخی از نشانه‌های خفیف بیماری سرخک شامل موارد زیر است.

بثورات و دانه‌های پوستی قرمز یا صورتی رنگ ابتدا پشت گوش و روی صورت ایجادشده و سپس در سایر نقاط بدن نیز ظاهر می‌شوند.

_ خارش بثورات پوستی: معمولا ۳ روز طول می‌کشد.

_ متورم شدن غدد لنفاوی به ویژه غدد لنفاوی پشت گوش و گردن

_ احتقان و گرفتگی بینی

_ آبریزش بینی

_ تب: خفیف بوده و در اغلب افراد زیر ۳۹ درجه است.

_ درد عضلانی

_ سردرد

_ بی‌اشتهایی

_ التهاب ملتحمه و تورم و قرمزی چشم‌ها

_ بدن درد و درد مفاصل که بیشتر در زنان رخ می‌دهد.

سردردهای طولانی، گرفتگی گردن و درد گوش که به ندرت در افراد مبتلا به بیماری سرخجه دیده می‌شود، ممکن‌است نشانه‌ی ورم مغز و عفونت گوش باشند.

تشخیص بیماری سرخک

از آنجا که بثورات پوستی ایجادشده در بیماری سرخجه مشابه بثورات پوستی ایجادشده در بیماری‌های سرخک، تب مخملک و … است، بنابراین نمی‌توان با مشاهده بثورات پوستی، بیماری سرخک را تشخیص داد. آزمایش خون فرد به تشخیص قطعی بیماری سرخجه کمک می‌کند. هم‌چنین بررسی تیتر آنتی‌بادی ضد ویروس سرخجه نیز یکی دیگر از روش‌های تشخیصی است که پس از اطمینان از بالابودن تیتر آنتی‌بادی، تشخیص بیماری سرخک گذاشته می‌شود.

اثرات بیماری سرخجه بر زنان باردار

عامل ایجادکننده بیماری سرخچه می‌‌تواند از طریق جریان خون مادر باردار به جنین در حال رشد در رحم مادر منتقل شود و سندروم سرخجه مادرزادی را به وجود می‌آورد. سندروم سرخک مادرزادی با عوارض و خطرات زیادی همراه است. برخی از این عوارض شامل سقط خودبه‌خودی جنین، مرده‌زایی، تاخیر رشدی در نوزادان، ناتوانی ذهنی و بیماری‌های قلبی، بروز ناهنجاری‌های اندامی و ضعف عملکردی اندام‌ها، مشکلات شنوایی و … است.

درمان بیماری سرخجه

روش درمانی اختصاصی برای این بیماری وجود ندارد. استراحت کردن، عدم حضور در مدرسه یا محل کار جهت جلوگیری از انتقال آن به افراد سالم، استفاده از مسکن برای تسکین تب و درد بخشی از فرایند درمان بیماری سرخک محسوب می‌شود.

برای کاهش تب کودک کلیک کنید.

پیشگیری از سرخک

واکسیناسیون علیه بیماری سرخک موثرترین و ایمن‌ترین راه پیشگیری از بیماری سرخجه است. واکسن سرخچه معمولا در ترکیب با واکسن سرخک، اوریون و آبله مرغان است. دوز اول واکسن در سن ۱۲ تا ۱۵ ماهگی و دوز یادآور آن در ۴ تا ۶ سالگی تزریق می‌شود.

زنانی که قصد بارداری دارند ولی واکسن سرخچه را در کودکی تزریق نکرده‌اند، باید پیش از اقدام برای بارداری، واکسن سرخک را تزریق کنند. پس از تزریق حداقل تا یک ماه برای بارداری تلاش نکنند. اگر خانمی باردار است ولی قبلا واکسینه نشده و در برابر بیماری سرخجه مصونیت ندارد، نمی‌تواند در دوران بارداری واکسن تزریق کند و تنها باید از تماس با افراد بیمار مبتلا به سرخک خودداری نماید.

برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.

منبع: بیماری سرخجه | علائم ، علل و درمان بیماری سرخجه یا سرخک